De eerste dag van de opleiding Psychosociale Hulphondeninstructeur was een dag vol informatie. Er is veel over het trainen van hulphonden te vertellen en te leren, dus het tempo van de eerste lesdag zat er dan ook gelijk goed in. 

We hebben gesproken over verschillende hulphonden en wat zij doen, zoals;

  • ADL-honden voor mensen met een lichamelijke beperking.
  • Blindengeleidehonden voor mensen met een visuele beperking.
  • Signaalhonden voor mensen met een auditieve beperking.
  • Medische detectiehonden die op epilepsie en diabetes kunnen detecteren.
  • Psychosociale hulphonden voor mensen met o.a. PTSS (posttraumatische stressstoornis), ASS (autisme spectrum stoornis), angst- en/of stemmingsstoornissen, eetstoornissen en andere vormen van  psychosociale problematiek. Ook kunnen psychosociale hulphonden hulp bieden bij mensen met conversiestoornissen, FNS (functionele neurologische stoornissen), mensen met licht verstandelijke beperking en mensen met niet aangeboren hersenletsel.

foto van een Golden Retriever die zit met een tulp in zijn bek en de camera in kijkt

"Het is belangrijk dat een hulphond zich ook kan ontspannen, voldoende rust krijgt en lekker hond kan zijn."

Ook kwamen de drie belangrijke pijlers voor de normering van hulphonden aan bod: Zo moeten hulphonden overal mee naar toe genomen kunnen worden en zich daar ook kunnen gedragen. Denk hierbij aan het meegaan in het openbaar vervoer (bus, trein, metro), een restaurant, de bibliotheek, supermarkt, e.d. Daarnaast is het belangrijk dat de taken die een hulphond moet gaan uitvoeren, worden afgestemd op behoefte van de cliënt en dat de (hulp)hond ook lekker hond mag zijn, dus lekker los mag lopen, spelen, voldoende kan rusten en plezier heeft in zijn werk.

Maar de dag ging niet alleen over honden; we zijn ook dieper ingegaan op wat je moet doen wanneer een cliënt in een psychose raakt, hoe je het vertrouwen op kunt bouwen bij iemand die wantrouwig is naar hulpverleners en hoe je de juiste vragen aan een cliënt stelt om tot de kern van iets te komen. We hebben het ook gehad over het verschil tussen werken met een 'patiënt' en werken met een cursist op de hondenschool. Als kynologisch instructeur werk ik bijna dagelijks met cursisten en hun honden, maar met 'patiënten' en hulphonden werken, is toch wel anders en vergt een andere benadering. Dat realiseer ik me nu meer dan ooit tevoren. 

Het was een hele interessante dag met veel stof tot nadenken. Er is veel te leren op dit vakgebied, dat is zeker!


Vind je het leuk om deze blog te volgen? Volg me dan op Facebook.