Als psychosociale hulphondeninstructeur kun je veel te maken krijgen met mensen met beperkingen in het functioneren en/of lijdensdruk. Om daar goed op voorbereid te zijn, krijgen we les van psychiater Jorgen Straalman over 'psychopathologie bij mensen', wat een belangrijk onderdeel van de opleiding is. Het was dus niet gek dat iedereen geboeid naar de docent luisterde en je tijdens de les een speld kon horen vallen.

Psychopathologie (uit het Grieks psyché = geest en pathos = pijn).

We kregen o.a. les over wat psychiatrische stoornissen zijn en de emoties die daarmee gepaard kunnen gaan, zoals blij, boos, bang en/of bedroefd en hoe een 'patiënt' dit kan uiten in gedrag, zoals:

  • Bewustzijn; is iemand helder of niet.
  • Concentratie; is iemand snel afgeleid of niet.
  • Waarneming; wat hoort of ziet iemand, zoals bijv. stemmen horen of hallucineren.
  • Denken; hoe is de vorm en tempo van het denken.
  • Voelen; welke emoties voelt iemand; somberheid, angst, boosheid, (te) blij.
  • Gedrag; hoe gaat iemand met dingen om als hij/zij bijvoorbeeld heel bang is.
Zwart wit foto van een hond die een poot geeft en een hand die de poot aanpakt

We hebben onder andere gesproken over depressie, bipolaire stoornis 1 en 2, angst en trauma (inclusief PTSS), autisme en persoonlijkheidsstoornissen en wat de symptomen en gevolgen hiervan kunnen zijn. Ook ging de docent dieper in op herbelevingen van mensen met trauma (PTSS), zoals herinneringen, nachtmerries, dissociatieve en lichamelijke reacties en wat de triggers van herbelevingen kunnen zijn.

En er werd natuurlijk gesproken over wanneer en in welke situatie je wel of beter géén hulphond in kunt zetten, want het welzijn van de hond staat ALTIJD voorop.

Dat het hebben van een hulphond voor veel mensen een grote meerwaarde voor de kwaliteit van het leven kan betekenen, werd vandaag duidelijker dan ooit.


Vind je het leuk om deze blog te volgen? Volg me dan op Facebook.